Kinderen bij de uitvaart

Het liefst zien we kinderen spelen, lachen, rennen, kortom genieten van het leven.

Toch zal dat niet altijd mogelijk zijn. Kinderen krijgen ook te maken met verdriet. Verdriet omdat ze zijn gevallen, verdriet omdat de knuffel zoek is of verdriet omdat een hen dierbaar persoon is overleden. In eerste instantie is onze houding erop gericht om kinderen daar vandaan te houden, te beschermen. Wij willen ze sparen voor verdriet.

Het is echter erg belangrijk om kinderen er juist wel bij te betrekken en eerlijk en duidelijk te zijn als zij vragen hebben. Zoniet dan gaat het kind fantaseren en dat kan veel erger zijn dan de werkelijkheid. Het op een goede manier afscheid nemen van opa, oma, vader, moeder of andere dierbaren is voor een kind letterlijk van levensbelang. Het erbij zijn en iets doen kan heel troostend werken.

Maar hoe benader je kinderen? Wat vertel je wel en wat vertel je niet?

Om ouders hierbij behulpzaam te zijn wordt een boekje aangereikt van Riet Fiddelaers, een bekend rouwtherapeute. Hierin wordt uitgelegd hoe kinderen de dood zien, hoe je het kunt vertellen aan kinderen en hoe je kinderen erbij kunt betrekken.

Een ander boekje van dezelfde schrijfster is er voor de kinderen zelf. Hierin staat informatie over doodgaan en alles wat er daarna gebeuren gaat: de opbaring, de begrafenis of crematie en de afscheidsdienst. Het bereidt kinderen voor, maar stimuleert ze ook tot eigen inbreng.

Ook is er de mogelijkheid om ter voorbereiding op de uitvaart prentenboeken of gedichtenboekjes voor kinderen te lenen, die eventueel later zelf kunnen worden aangeschaft.

Voor oudere kinderen is er het herinneringsboek om zelf in te vullen.