Drie op de vier kinderen die de basisschool verlaten maken rouw mee in de directe omgeving.
Kinderen rouwen op hun eigen manier.
Ze kunnen intens verdrietig zijn en 5 minuten later weer volledig opgaan in een potje voetbal.
Kinderen rouwen ‘in stukjes’.
Ze uiten gedachten en gevoelens vooral in gedrag en niet zozeer in een goed gesprek.
Kinderen nemen opmerkingen letterlijk en verhullende taal kan leiden tot misverstanden, vervolgens tot uitgestelde verdrietreacties en tenslotte tot minder vertrouwen in de volwassene.
Kinderen willen concrete dingen weten.
Kinderen willen weten waar de doden naar toe gaan. Bij kinderen die religieus worden opgevoed kan over de hemel worden gesproken.
Kinderen creëren vooral zelf een kader waarin sterren, maan of regenboog een rol spelen. “Daar bij de maan is mama”. Laat ze het zelf invullen. Dat geeft ze troost en steun en mag ze niet worden ontnomen.
Veel is normaal aan rouwende kinderen.
Vooral als er sprake is van grote boosheid is het moeilijk om daarmee om te gaan. Belangrijk is om wel grenzen aan te geven. Hulp is nodig als het een langere tijd duurt. Het gaat er vooral om dat je luistert en ingaat op de beleving van het kind.
Alice Loeters Persoonlijke Uitvaartzorg heeft met behulp van deskundigen rouwkoffertjes ontwikkeld die kunnen worden gebruikt bij rouw in de klas.
De koffertjes kunnen kosteloos worden geleend door leerkrachten die hiermee te maken hebben en zijn verdeeld over de leeftijdsgroepen 3-6 jaar, 6-9 jaar, 9-12 jaar en 12 +. Ze bieden materialen en handvatten om aan de slag te gaan met rouw in de klas.